Tot halverwege de jaren zestig stond er in de bocht van de Zilkerduinweg nabij de huidige zoutopslag een woning. Daar woonde Hannes Duivenvoorden, getrouwd in 1912 met Cornelia van Berkel. Hannes was geboren op 12 april 1887. In 1914 werd hij voor een proeftijd van veertien dagen aangenomen bij de Amsterdamse Waterleiding Duinen (AWD) als duinwerker. In die veertien dagen gaf hij voldoende blijk van grote liefde voor het duinwerk, dat hij voordien op het landgoed van Baron Dedel en de tuinderijen van bloemisten, waar hij zomers werkte, geleerd had. Hij trad toen in dienst bij de AWD als terreinwerker/bewaker. Hij bleef in dienst tot zijn pensioen in 1953. Daarna was hij nog ruim zeven jaar actief in het duinonderhoud en verkoop van toegangskaarten bij de ingang De Zilk.
In een krantenartikel uit 1965 werd Hannes Duivenvoorden als volgt omschreven: “Oud duinwachter Hannes Duivenvoorden. Een Zilker in hart en nieren. Een man, die verknocht is aan het duinlandschap en gerust mag zeggen dat hij de waterleidingduinen kent. Niet in grote trekken zoals een trouwe zondagse wandelaar, maar op zijn duim. Meer dan een halve eeuw zwierf hij in zijn diensturen door de ruige zandwoestenij. Pas de laatste zes jaar doet hij het wat kalmer aan. Het zwerven heeft hij er aan gegeven. Hij houdt zich nu bezig met de kaartverkoop voor het duingebied. Dat mag ook wel, wanneer je 78 jaar bent. Ook als strandjutter stond de oud-duinwachter zijn mannetje. Met slechts negen guldens in de week, waar een heel gezin van moest leven, was een flinke storm voor onze kust de Zilker niet onwelkom. Storm betekende hout, dat hij met paard en wagen dwars door de duinen naar de bewoonde wereld bracht. Glimlachend herinnert de heer Duivenvoorden zich, hoe op een van deze tochten zijn paard op een steile duinhelling door het gewicht van de houtlading op de wagen getild werd.” Tot zover het krantenartikel.
Bij de aanleg van de viaducten (N206) begin jaren zestig werd de ingang voor de AWD verlegd naar de Joppeweg. Het huis van Hannes Duivenvoorden is toen gesloopt. Het dijklichaam werd toen al aangelegd, maar de realisatie van de weg is pas in 1986 gereed gekomen. Bij het slopen van het huis van Hannes moesten er al bomen sneuvelen. Nu in 2017 voor de realisatie van uitbreidingsplan ‘Het Zilt’ dreigt al het groen en bomen te verdwijnen. Waarom moet bij een nieuwbouwplan alles eerst kaal gemaakt worden, om daarna weer jonge nieuwe bomen te planten? Met een beetje goede wil kan er op plaatsen waar dit kan b.v. langs de Zilkerduinweg en rondom de zuidelijke parkeerplaats oude, volwassen bomen gespaard worden.