Genootschap Oud de Zilck

POPPODIUM DE ZILK

In de periode 1960-1970 werden er voor de jeugd ‘dansavonden georganiseerd door jongerensociëteit ‘INTER-NOS’. Locatie was de kantine van Van Nispen. Frits was de kastelein, John en Martin stonden bij de deur. Geïnspireerd door de Beat van over de zee was het daar eens in de twee weken raak. In de omliggende gemeenten overigens ook. Hillegom had club Parnas, in Noordwijkerhout deed men het bij Van der Geest, en zelfs De Engel had zijn eigen popzaal.

 

In De Zilk was er vóór 1967 ook wel wat. De 1e transistorradio’s stonden ‘s avonds op Luxemburg. In een bollenschuur, op een podium van gaasbakken, speelden soms een landelijk bekende “beatband”. Bleven deze schuurfeesten beperkt tot 1 á 2 maal per jaar, vanaf 1967 nam plots de frequentie flink toe. Een verjongd Internos-team ging er eens flink tegenaan, deinend op de golven van Veronica, Caroline, London, en Atlanta in de ether. Mmmm, koffietijd met 1-2-3-4-5-6-7-8-9-Tineke, de spits met draaier Joost. Hilversum kon het niet meer bijhouden. De popwind kwam uit het Westen, en wervelde hij boven de bollenvelden achter de duinen.

 

Af en toe zinderde het zelfs, zoals op2e kerstavond, negentienzevenenzestig. Sense of Humor uit Haarlem was er! Het houten zaaltje barstte uit zijn voegen. Alle Puchs, Tomossen en Mobillettes uit de omliggende dorpen stonden in de modder. (Geen snelle kuivende Avarossen, die vonden elders hun vertier). The Sense hád het op dat moment gewoon en stond toevallig in ons flowerpowerdorp. Zo druk als toen is het niet meer geweest. Zelfs maanden later niet bij The Sandy Coast al was het toen ook wel tóp. Met uitzondering misschien van zaterdag 24 februari 1968, toen Otis Lee kwam optreden in De Zilk. De Leidsche Courant van 27 februari 1968 kopte met: “Geweldig succes voor Otis Lee in De Zilk. Op uitnodiging van de jongerensociëteit Internos speelde de vermaarde Amerikaanse soul- en R&D-groep Otis Lee and The Flames in De Zilk. Het aantal toegangsbewijzen was al vóór de aankondiging verkocht. Otis wist de volle zaal al snel te veroveren met zijn perfecte begeleidingsgroep The Flames, die volledig met hun muziek een fijn sfeer opwekten. Opmerkelijk mag het heten dat de manier waarop zij hun nummers brachten het publiek de gehele avond in hun ban hield. Zij presteerden het ook een nummer van Wilson Pickett, “In the midnight hour” gaaf te brengen, dat in plaats van begeleid door instrumenten door “clapping hands” wordt gebracht. Het geklap werd al snel door het publiek overgenomen. Al met al mag het een zeer geslaagde avond heten waar de jongeren van De Zilk en directe omgeving zeer van hebben genoten en wat dus reden geeft een dergelijk festijn te herhalen.”

 

Even snel als de beweging opbloeide vervaagde hij ook weer, overal. Dansen werd “not done”, je stond liever rijen dik aan het podium. Dansen werd kijken. Piraten verdwenen. Men kreeg verkering, ver weg. Uit je dak gaan op noten lukte ook niet altijd meer. Bovendien, carrières moesten worden gemaakt. INTER-NOS raakte in coma. Een nieuwe lichting lanceerde Walk In. Prima, zij deden het anders maar toch. Walk In is ook alweer in ruste. Pukkels van toen zijn kale koppen van nu. Suikerspinnen werden permanentjes met hier en daar zo’n speels blond lokje haar?

 

Bronnen:

artikel Terra Salica 2008 7 jrg. Nr. 1

Leidsche Courant 27 februari 1968.

 

Secretariaat genootschap Oud De Zilck:

Regenvlietweg 3, 2191 BB De Zilk

E-mailadres: info@ouddezilck.nl

Website: www.ouddezilck.nl/